දැන හැඳුනුමක් නොවුනත් කිසිදිනක අපේ
අදටත් සිහිව නෙතඟට කඳුලක්ම නැඟේ
නො එනා බවම දනිතත් යළි කිසිම දිනේ
පිළිගන්වනු කෙලෙස ඒ බව හිතට මගේ
අළුතින් යමක් ලියු විට නිතරම පැමිණ
යළි යළි බලන විට ලත් පිළිතුරු ගණන
ඒ අතරෙහි ඔබේ නම ඇති යැයි සිතෙන
නිශ්ඵල සිතුවිල්ල නැත පහ වී තවම
සමහර විටදි නව ලියුමක් ඇතෙයි සිතා
විටින් විට වැදී ඔබෙ අඩවියට ඉතා
දුක් වෙමි එකම තැන නැවතී තිබෙනු බලා
"ඇයි නාඳුනන මට මේ හද රිදුම?" සිතා
පෙර යම් දිනකදිත් අපි හමුවෙලා ඇති
මතු යම් දිනකදිත් අපි හමු නොවෙනු නැති
කියලා එන්න බැරි කියලා යන්න බැරි
පුදුමයි ඉතින් මේ අරුමැති සසර සැරි