Wednesday, June 8, 2016

තොල් පැටළුනු හැටි....

එහෙත් හරි වැස්ස මෙහෙත් හෙම වෙන්ටැ... වැරදීම මිනිස් ගතියකි සමාව දීම දේව ගතියකි කියනවා නොවැ. සමහර වැරදි තියෙනවා ඒව වැරදි වලටත් වඩා ටැපලීම්...ටැපලීම් නිසා වෙන වැරදීම්. ලකී ටැපලීම් වලට දෙයියා. පහේ පන්තියෙදි විතර අපේ ශිෂ්‍යත්ව පන්තියෙ මිස් මට කිව්වෙ "ඩිංගි මහත්තයා" කියලා. ඉස්සර ඔය උපමා,රූඪි වලින් තරඟ තිබ්බම හරි උත්තරේ උඩින්ම දෙන්නෙ ලකී උනාට කලබල වැඩි කමට කියන්නෙ පටලවලා. "වහින තරමට ගොරවන්නෑ" "සපා කන බල්ලා නොබුරයි" වගේ...
ඔයිට අමතරව විලි ලැජ්ජා හිතෙන දිව පැටලිලිත් වෙලා තියෙනවා. ඉංග්‍රීසි සාහිත්‍ය පන්තියෙදි "Pride and Prejudice " නවකතාවෙ කොටසක් කියවන්න දුන්නා. ඒකෙ එක තැනක කතා නායිකාව වන එලිසබෙත්,දුෂ්ටයා වන විකම් එක්ක කතා කර කර ඉන්නකොට තරහ වැඩි කමට තමන්ගෙ තොල හපාගෙන නිෂ්ශබ්ද වෙනවා. හරිම උද්වේගකර අවස්ථාවක්. කියවන අපිටත් කේන්ති යනවා. ඒත් මම මේ කෑල්ල කියවනවත් එක්කම මුළු පන්තියම දෙදරුම් කන හිනාවක් ආවා. ඔළුව උස්සලා බලද්දි ටීචත් බඩ අල්ලගෙන හිනා වෙනවා. බැලින්නම් "She bit her lip" වෙනුවට මම කියවලා තියෙන්නෙ "He bit her lip" කියලා.

තවත් දවසක් මම බස් එකේ යනකොට ප්‍රාදේශීය ලේකම් කාර්යාලෙ ලොකු බැනර් එකක් දාලා "උපත් පාලන සතිය" කියලා. මේ මොන මගඩියක්ද කියලා හිත හිතා ආපහු එන ගමන් ආයි පාරක් හොඳට බැලුවා. ඒ උපත් පාලන සතිය නෙවෙයි පලාත් පාලන සතිය. තවත් දවසක් බස් එකේ යනකොට බස් රථයේ පොඩි ස්ටිකර් එකක් අලවලා තියෙනවා "" (මාතෘ ප්‍රවාහන අමාත්‍යංශය ??) අනේ වාසනාවන් කියලා හිතාගෙන තව ටිකක් විපරමින් බැලුවාම ඒ "" (අභ්‍යන්තර ප්‍රවාහන අමාත්‍යංශය )

කියැවෙන පැටලීම් විතරක් නම් මදෑ, පැටලිලා ඇහෙන දේවලුත් එමට තියෙනවා. "ආදරයයි කරුණාවයි ගිනි වැටියයි මා සිත පාරයි" කිය කියා රුක්මණී දේවි පහන වටේ යනකොට මම හිතුවෙම අර පහනෙ රස්නෙ උහුල ගන්න බැරි කම තමයි ඒ කියන්නෙ කියන්නෙ.සෑහෙන කාලෙකට පස්සෙ තමයි දන්නෙ ඒ ගිනි වැටිය නෙවෙයි "හිමි බැතිය " තමයි එයාට වද දෙන්නෙ කියලා.(හැබැයි ලැජ්ජා වෙන්න දෙයකුත් නෑ. රොඩ්නි වර්ණකුල මහත්මයා දවසක් රූපවාහිණී වැඩසටහනක කියලා තියෙනවා එයාට ඒක ඇහුනෙ "ඉබි පැටියයි" කියලලු ) . රුක්මණී දේවියව වරදවා වටහා ගත්ත තව අවස්ථාවක් තමයි "මැවිලා පෙනේ විරූපේ". හැබැයි ඒකට නම් වරද මගෙ අතේ නෙමෙයි. අහලම බලන්නකෝ.

"රන් සමනල ජෝති ගෙ බාගේ" කිය කියා රන්ජන් රාමනායක ඩිලානි අබේවර්ධනත් එක්ක නටන සිංදුවක් ඉස්සර රූපවාහිණියෙ විකාශනය වුනා. මම හතර වසරෙ ඉන්න කාලෙ ගීයෙන් ගීය වටයකට ඕක කියන්න ගිහින් මට එහා පැත්තෙ හිටිය ලමයා මාර කින්ඩි හිනාවක් දාල කිව්වෙ නැද්ද "රන් සමනල ජෝඩුව වාගේ " කියලා. "ජෙනුයින් මන් වී" වගේ මඥ්ඥං වචනයක් සිංදුවක් මැද්දට දැම්මෙ කවුද  කියලා කාලයක් හිත හිතා හිටි මට කවුරු හරි කිව්වා ඒ තියෙන්නෙ "එනු ඉක්මන් වී - මා වෙත ලංවී" කියලා. "අපූර්ව සහෝදරර්ගල්" චිත්‍රපටියෙ "උන්න නෙනචේ" කියන ජනප්‍රිය ගීතය නිසා දමිළ භාෂාවෙනුත් සිංහල භාෂාවෙනුත් කඟවේනා ට කියන්නෙ එකම නම කියලයි මම හිතාගෙන හිටියෙ.මොකද මට ඒක ඇහුනෙම "කඟවේනා ආවේ" කියලයි..

ඒ ඔක්කොමත් හරි මේ ළඟදි ඉඳන් මේ ගතිය වැඩියි වගේ. වාහන ගන්න සුදුසු අය ගැන වැඩිහිටියෙක් කියපු වැදගත් කතාවක් මට පැටලිලා ඇහුණෙ වාහන ගන්න සුදුස්සොයි නුසුදුස්සොයි කියලා ජාති දෙකක් ඉන්නවා කියලනේ. ඒ මදිවට දොස්තරලා කියන්නේ අවලම් ජාතියක් කියලා ඇහුණා. ඒ මදිවට දේශපාලුවන්ගේ පදේට නොනටන නම්බුවට ගරු කරලා නිලයෙන් අයින් වෙන රාජ්‍ය නිලධාරී තුමෙක් ගැනත් ඇහුණා. දැන් නම් ඉතින් කන් දෙක බලවාගන්න කාලෙ හරි වගේ. මම මේ බයේ ඉන්නෙ කනේ අමාරුවක් නෙවේ මොලේ අමාරුවක් කියයි කියලා....ඒ නිසා මම මටම බූවල්ලෙන් තලාගෙන බලනවා ලෙඩේ හොඳ වෙයිද කියලා. බැරි වුනොත් නිට්ටාවට හොඳ වෙන්න බේතක් (මට ) ලැබෙයි වගේ..