Sunday, December 19, 2010

ගෑණුන්ගෙන් ප්‍රවේශම් වනු (දෙවන කොටස )


කලින් කතාවට දාපු ගාන අඩු වුනාට වාචික ප්‍රතිචාර හරියට තිබ්බා. මෙන්න අනිත් කතාව. මේ කතාවෙ කතා නායකයාගේ අනන්‍යතාවය රකින්න ඕනෙ නිසා නම් ගම් මුකුත් නොදාන බව කරුණාවෙන් සලකන්න. මේ සිද්දියෙ කතා නායකයා අපේ ගමේ කෙනෙක්.සුළු පරිමාණ ව්‍යාපාරිකයෙක් වෙන මේ පුද්ගලයා තමන්ගේ අළුත්ම මෝටර් බයිසිකලයෙන් ගියේ බඩු තොගයක් ලොකු මුදලාලි කෙනෙකුට බාර දෙන්න.මුදලාලි ගෙදර නොහිටපු නිසා මෙයා බඩු ටික බාර දීලා ගනුදෙනු හමාර කරලා මුදලාලි මුණගැහෙන්න රැඳිලා හිටියා.අන්තිමට බලාගෙන ඉඳලා ඉඳලා උගුර කටත් වේලිලා.ඒත් මුදලාලි නෑ. මෙයා තීරණය කලා ළඟම තියෙන කඩේට ගිහින් තේ කෝප්පයක් බොන්න.ඒ කඩේ තිබුණෙ ටිකක් දුර.ඉතින් මෙයා තමන්ගේ මෝටර් බයිසිකලයෙන් තමයි ගියේ. කඩේ තේ බොනකොට එතන තව තරුණියකුත් හිටියා.මෙයා කඩේට ඇවිත් ටික වෙලාවකින් අර තරුණිය පිටවෙලා ගිහින් තියෙනව. ටික වෙලාවක් කඩේ ගතකරපු අපේ කතා නායකය නැවත වතවක් අර මුදලාලිගේ ගෙදරට එන්න පිටත් වුනා. අතරමඟ ටිකක් පාළු හරියකදි අර කඩේ ළඟ හිටපු යුවතිය මෙයාගෙ මෝටර් බයිසිකලයට අත දැම්මා. "මේ හරිය පාලු නිසා යන්න බයයි. අර කඩේ ළඟ නැවතුණේ ඒකයි. ඒත් එතන හිටිය අය එච්චර හරි නෑ වගේ. මේ පාලු හරිය ඉවර වෙනකල් මාව ගිහින් දාන්න පුළුවන්ද?" කියලා මේ යුවතිය අහනකොට අපේ කතානායකයා අනුකම්පාවෙන් මෙයාව තමන්ගේ මෝටර් බයිසිකලයට නග්ගා ගත්තෙ තමන්ටත් අම්මා, සහෝදරියො ඉන්න නිසා. ඒත් වැඩි දුරක් යන්න ඉස්සෙල්ලා සිද්ධවුනේ අර චිත්‍රපටි වල වෙන ජාතියෙ වැඩක්. මෙයාට දැනුනා තමන්ගේ බෙල්ලේ මොකක් හරි ස්පර්ශ වෙනවා. "බෙල්ල හොල්ලන්න එපා වැඩ වරදී" කියන සද්දෙට මොකුත් හිතගන්න කලින්ම මෙයා දැක්කා තමන්ගේ බෙල්ලට තියපු දැලි පිහිය. ආත්මානුකම්පාවටයි දුකටයි දෙකටම වැඩිය උදව්වක් කරන්න ගිය මෝඩ කම ගැන ඇතිවෙච්ච කේන්තියට මෙයාට ඇඬුණා. ඒත් කරන්න දෙයක් නෑ නෙ. මෙහෙම යනකොට එක තැනකදි මෙයාට අණ ලැබුණා ඉස්සරහ තියෙන හන්දියකින් හරවන්න. එතනින් හරවනවත් එක්කම මේ මංකොල්ලකාරිය බයිසිකලයෙන් බැස්සා. බහිනකොට මෙතෙක් වෙලා බෙල්ලට එල්ල කරපු දැලි පිහිය පොඩ්ඩක් එහෙමෙහෙ වෙලා හෙල්මට් එකේ ස්ථානගත වෙනවා මෙයාට තේරුණා.ඒ අවස්ථාවෙන් උපරිම ප්‍රයෝජන ගත්තු ඔහු අර කෙල්ලට තමන්ගේ වැලමිටෙන් වැරෙන් පහරක් එල්ල කළා. පහර කාගෙන ඇය බිම වැටෙනකොටම තමන්ගේ අළුත්ම මෝටර් සයිකලයටයි, ඇඩ්‍රිනලින් වලටයි පිං සිද්ධ වෙන්න ඔහු වේගයෙන් ඇවිත් නැවතුණේ ගෙදරම තමයි.

මේ වගේ සිද්ධි නිසා සමාජයේ කාන්තාවන්ට තියෙන තැන නැතිවෙනවා විතරක් නෙවෙයි මනුස්සකමට තවත් කෙනෙකුට උදව්වක් කරන්නත් බය හිතෙනවා.

ප.ලි : එකක් දාල යන්න. ඉංග්‍රීසි හරි සිංහල හරි ඕන එකක් කමක් නෑ.